Spis treści
Czujnik indukcyjny jest to element automatyki przemysłowej. Jego działanie opiera się na zmianie swojego pola elektromagnetycznego podczas przemieszczania się elementów metalowych, będących w granicach jego obszaru aktywnego.
Budowa i zasada działania
Czujnik składa się z następujących elementów:
- cewka
- oscylator
- przerzutnik Schmitta
- wzmacniacz
Znajdująca się w pobliżu czoła obudowy cewka to najważniejszy element układu. Jest ona włączona w obwód oscylatora. W ten sposób amplituda oscylacji rośnie wraz ze zbliżaniem elementu metalowego do czujnika. Po demodulacji przerzutnik Schmitta odbiera sygnał z oscylatora, dzięki czemu zapewnione jest przełączanie zerojedynkowe. Następnie sygnał z przerzutnika Schmitta wysyłany jest do wzmacniacza, którego zadaniem jest dostosowanie poziomu sygnału w celu prawidłowego sterowania pozostałymi elementami automatyki.
Rodzaje czujników
Ze względu na sposób wpływania na pole magnetyczne, czujniki indukcyjne dzieli się na:
- dławikowe — zmiana długości szczeliny powietrznej w rdzeniu magnetycznym za pomocą zwory o wysokiej przewodności magnetycznej
- solenoidalne — zmiana indukcyjności cewki w zależności od przesunięcia rdzenia ferromagnetycznego
- wiroprądowe — podobne do dławikowych, jednak w przeciwieństwie do nich zwora wykonana jest z materiału o niskiej przewodności magnetycznej
- magnetosprężyste — zmiana przewodności magnetycznej ferromagnetyka wraz ze zmianą odkształceń mechanicznych w materiale
Zalety i wady
Zalety:
- łatwy dostęp
- niska cena
- niska awaryjność
- odporność na warunki zewnętrzne
Wady:
- niewielki zasięg
- możliwość wykrycia wyłącznie elementów metalowych
