Spis treści
Gdy nieoczekiwanie okazuje się, iż dziecko ma kontakty z narkotykami czy alkoholem, jest to dla większości rodziców duży wstrząs. W tak ciężkich czasach, zwykle reagujemy bezpośrednio, niezamierzenie zastanawiając się nad tymże, co planujemy powiedzieć. Na starcie są emocje: troska, strach, zatrwożenie, gniew, irytacja, smutek, zawiedzenie, bezradność… To pierwsze reakcje, całkowicie zresztą normalne, jeśli kochana poprzez nas osoba robi sobie krzywdę w taki lub odmienny sposób. Jak zatem powinno wyglądać leczenie uzależnień młodzieży?
Co to jest uzależnienie?
Uzależnienie to ogromna potrzeba, jaka zachodzi w rezultacie wykorzystywania rozmaitych treści czy powtarzania określonych zachowań. Termin ten zazwyczaj wykorzystywany jest do środków psychoaktywnych (alkohol, narkotyki, dopalacze, preparaty), ale multum osób uzależnia się także od konkretnych rzeczy (np. od hazardu). Ważne jest, że rozwój uzależnienia jest etapami. W początkowej fazie, treści lub czynności pozwalają się zrelaksować. Z upływem czasu, system uzależnionego przyzwyczaja się, tymczasem ten przestaje panować nad swym nałogiem.
Jak przebiega leczenie uzależnień młodzieży?
Na pierwszą konsultację nastolatka zapisuje rodzic. Głównie także na pierwsze spotkanie terapeuta zaprasza też rodziców, z jakimi prowadzi wywiad. Ma on na celu wybór najdoskonalszej metody pomocy – czy to ma być terapia indywidualna, rodzinna, lub grupowa. Jeżeli prowadzący terapię oceni, iż problemy dziecka są wywołane trudnościami w związku rodziców, może zachęcać ich do terapii par, czy podpowie związanie dwóch metod pomocy.
